aanroepende

Aanroepende is een Nederlands woord dat als bijvoeglijk naamwoord en als present participle is afgeleid van het werkwoord aanroepen, wat 'oproepen', 'invoceren' of 'een beroep doen op iemand of iets' betekent. De term wordt gebruikt om aan te geven dat iets of iemand aanroept of oproept, vaak met betrekking tot een hogere macht, autoriteit of principe. In liturgische en theologische taal verwijst aanroepen naar het doen klinken van gebeden of roepen om tussenkomst van een goddelijke macht; de vorm aanroepende wordt dan gebruikt om die invocatoire eigenschap te beschrijven, bijvoorbeeld in uitdrukkingen als aanroepende gebeden of een aanroepende stem.

De vorm is de present participle van aanroepen en wordt doorgaans als bijvoeglijk naamwoord gebruikt, ter classificatie van een woord of uiting als oproepend of invocerend. Voorbeelden zijn onder meer "aanroepende gebeden" (gebeden die een beroep doen op een hogere macht) of "een aanroepende tekst" (tekst die oproept of aanroept tot actie of acceptatie). In moderne stijl kan de term ook in bredere zin voorkomen, zoals beschrijvingen van retorische uitingen die een beroep doen op een zeggingskracht of autoriteit.

Verwante termen zijn aanroepen (het werkwoord) en invocatie of invoke in vertalingen, waarmee de handeling van oproepen of oproepen zelf wordt aangeduid. Het begrip verschijnt vooral in religieuze, literaire en retorische contexten en draagt een connotatie van oproep tot tussenkomst of legitimering door een hoger gezag.

Zie ook: aanroepen, invocatie, invoking, oproep.