aanduidingssysteem

Een aanduidingssysteem is een structuur waarmee objecten, plaatsen of concepten eenduidig kunnen worden aangeduid met een unieke code, naam of andere markering. Het doel is om referenties te kunnen delen, data te kunnen koppelen en communicatie te vergemakkelijken tussen systemen en gebruikers. Aanduidingen zijn doorgaans opgebouwd volgens een vast codingschema en kunnen hiërarchisch, semantisch of gebiedsgebonden van aard zijn.

Belangrijke kenmerken zijn: uniciteit (elke entiteit krijgt een unieke aanduiding), stabiliteit en persistente identiteit (vandaag identificeert een code hetzelfde object in de toekomst), voorspelbare op-/afbouw van de code, en duidelijke regels voor het toekennen en wijzigen van aanduidingen.

Verschillende typen systemen bestaan naast elkaar: adres- en geolocatie systemen (postcodes, straatnamen, coördinaten); identificatienummers in administratie en financiën (bijv. klant- of productnummers); bibliografische of classificatiecodes (ISBN, Dewey Decimal); en identifiers in informatiesystemen (URN, URL, GUID).

Ontwerpkeuzes hangen af van factoren zoals schaal, update-cycli, leesbaarheid voor mensen versus machineleesbaarheid, en privacy- en beveiligingsimplicaties. Governance en change-management zijn cruciaal: wie kent de codes toe, hoe worden wijzigingen beheerd en hoe blijft koppelen tussen systemen mogelijk via mappings en registraties?

Aanduidingssysteemene spelen een vitale rol in overheidsbeleid, logistiek, bibliotheken, gezondheidszorg en vele andere sectoren door betrouwbare verwijzingen mogelijk te maken en data-integratie te faciliteren.