Zoetwater

Zoetwater is water met een lage zoutconcentratie. In de wetenschappelijke literatuur spreekt men meestal van zoetwater wanneer het zoutgehalte minder dan ongeveer 0,5 g/L is, oftewel minder dan 0,5 promille. Zoetwater ontstaat voornamelijk door neerslag en smeltwater en komt voor in rivieren, meren, moerassen en ondergrondse bronnen zoals grondwater. Het grootste deel van het aardoppervlak bestaat uit zout water, waardoor zoetwater relatief schaars is en een beperkte hoeveelheid voor menselijke en ecosysteemdoeleinden beschikbaar is.

Kenmerken van zoetwater zijn onder meer de lage zoutconcentratie, variërende temperatuur en zuurstofniveaus die afhangen van belichting en activiteit in het water. De zuurgraad (pH) varieert afhankelijk van geografie en geschiedenis van verontreiniging. Zoetwater kan stilstaand zijn, zoals in meren en moerassen, of stromend, zoals in rivieren en bekkens. De waterkwaliteit wordt bepaald door factoren zoals opgeloste mineralen, nutriënten en organische stoffen, die de biodiversiteit en productie beïnvloeden.

Ecologisch gezien vormen zoetwaterlichamen diverse leefgemeenschappen met vissen, amfibieën, ongewervelde dieren en waterplanten. Moerassen en wetlands leveren belangrijke ecosystemale diensten, zoals waterzuivering, opslag van overstromingen en habitat voor kwetsbare soorten.

Menselijk gebruik van zoetwater omvat drinkwater, irrigatie voor landbouw, industriële processen en energieproductie, evenals recreatie en transport. Beheer van zoetwater richt zich op waterkwaliteit en beschikbaarheid, waardoor overmatige onttrekking, vervuiling, eutrofiëring en verlies van habitats worden bestreden met maatregelen zoals waterkwaliteitsnormen, toewijzing van bronnen en habitatbescherming.