Zatrzymanie

Zatrzymanie w polskim systemie prawnym to czasowe pozbawienie wolności osoby realizowane przez uprawnione organy, najczęściej przez policję, w celu zabezpieczenia prowadzonego postępowania karnego. Celem zatrzymania jest umożliwienie wyjaśnienia okoliczności zdarzenia, zabezpieczenie dowodów oraz zapobieżenie ucieczce lub wpływowi na przebieg postępowania.

Zasady i zakres czasowy zatrzymania regulowane są w kodeksie postępowania karnego. Zatrzymanie może trwać do 48 godzin od momentu zatrzymania. W razie potrzeby okres ten może być przedłużony na dalszy czas przez prokuratora lub w określonych sytuacjach przez sąd, zgodnie z przepisami prawa. Po zakończeniu okresu zatrzymania osoba powinna być zwolniona lub przekazana do sądu w celu rozpoznania wniosku o zastosowanie środka zapobiegawczego.

Prawa osoby zatrzymanej obejmują m.in. informowanie o przyczynach zatrzymania, możliwość kontaktu z obrońcą, złożenie wyjaśnień oraz złożenie skargi na sposób prowadzenia zatrzymania. Osoba zatrzymana ma także prawo do żądania niezwłocznego wyjaśnienia przyczyn zatrzymania i, w razie potrzeby, do korzystania z pomocy tłumacza.

W odróżnieniu od zatrzymania, tymczasowe aresztowanie (środek zapobiegawczy) może być stosowane po zatrzymaniu i dotyczy dłuższego okresu pozbawienia wolności, orzeczonego przez sąd w celu zabezpieczenia postępowania. Zatrzymanie kończy się najczęściej zwolnieniem, chyba że dalsze środki sądowe są konieczne.