Wegdek

Wegdek is de bovenste, verhardde rijbaan waarop voertuigen rijden. Het vormt de zichtbare en functionele laag van een weg en is ontworpen om verkeersbelasting te dragen, grip te bieden onder verschillende weersomstandigheden en water af te voeren naar de onderliggende drainagesystemen. Het doel is een veilige, duurzame en comfortabele rijervaring.

De meest voorkomende types van wegdek zijn asfalt(verharding) en betonverharding. Asfaltbeton bestaat uit aggregaten gebonden door asfalt, waardoor een flexibele, slijtvaste rijlaag ontstaat. Betonwegdek is opgebouwd uit betonnen platen die een stijf oppervlak vormen. In veel stedelijke omgevingen komt ook bestrating met klinkers of stenen voor, vooral in historische binnensteden of woonwijken. De keuze hangt af van verkeer, snelheid, onderhoudsdruk en kosten.

Een wegdek bestaat uit meerdere lagen en elementen. De deklaag is de zichtbare rijlaag en zorgt voor wrijving en waterafvoer. Daaronder bevinden zich onderlagen die stabiliteit en draagvermogen leveren, en een fundering of ondergrond die de belasting verdraagt en afvoert. Drainage en ristreductie worden geïntegreerd om nat wegdek en aquaplaning te beperken.

Onderhoud is cruciaal voor de levensduur van het wegdek. Verhardingen worden gerepareerd met putreparatie en barstvulling; routinematige vernieuwing of resurfacing wordt toegepast om grove slijtage te herstellen. Het doel is behoud van verkeersveiligheid, geluid, grip en comfort.

Wegdek wordt vanuit nationale en Europese normen en richtlijnen ontworpen en onderhouden, met aandacht voor duurzaamheid, veiligheid en kosten. Het begrip omvat zowel materialen als constructie en onderhoudsprocedures.