Warmtevergelijking

Warmtevergelijking is een methode om de thermische prestaties van verschillende systemen, bouwmaterialen of brandstoffen met elkaar te vergelijken. Het doel is te bepalen hoeveel warmte er onder bepaalde omstandigheden wordt overgedragen, opgeslagen of nuttig gebruikt, en hoe efficiënt een systeem die warmte realiseert.

Belangrijke grootheden zijn onder meer de specifieke warmtecapaciteit (c), massa (m) en temperatuurverandering (ΔT) voor sensibele warmte, en de latent warmte bij faseveranderingen. De basisformule voor sensible warmte is Q = m c ΔT. Bij warmteoverdracht tussen onderdelen wordt vaak gewerkt met Qdot = U A ΔT_lm, waarbij U de globale warmteoverdrachtscoëfficiënt is, A het oppervlak en ΔT_lm het logaritmische temperatuurverschil. Bij ruimtelijke verwarming kan men het benodigde Q berekenen om een gewenste binnentemperatuur te handhaven, afhankelijk van buitenlucht, isolatie en infiltratie. Het rendement wordt vaak bepaald als de verhouding tussen nuttig geleverde warmte en ingezette energie.

Toepassingen: warmtevergelijking wordt gebruikt bij de vergelijking van verwarmingssystemen (gas, elektrisch, warmtepomp), evaluatie van isolatie en gevels, en brandstofvergelijkingen in bouw- of industriële context. Ze is een essentieel instrument bij ontwerp van installaties, energielabels en levenscyclusanalyses.

Beperkingen: de resultaten hangen af van aannames over omstandigheden en de nauwkeurigheid van data. Transiënte (tijdafhankelijke) processen vragen vaak dynamische modellen; verschillende definities van warmte- en energiewaarden kunnen de vergelijking beïnvloeden.