Veiligheidsrapporten

Veiligheidsrapporten zijn formele documenten waarin de veiligheidsprestaties, risico’s en controles van een activiteit, project of organisatie worden vastgelegd. Ze dienen om stakeholders te informeren, verantwoording af te leggen aan toezichthouders en als basis voor voortdurende verbetering van de veiligheid.

Een veiligheidsrapport bevat doorgaans: een beschrijving van de scope, gebruikte methoden, een overzicht van geïdentificeerde gevaren, risicobeoordelingen met bijbehorende controles en restrisico, incident- en near-missgegevens, lessen uit evaluaties, aanbevelingen en een actielijst met verantwoordelijkheden en termijnen, en hoe monitoring en vervolgbeoordelingen plaatsvinden.

Het opstellen van veiligheidsrapporten gebeurt doorgaans door veiligheidsfunctionarissen, risicomanagers of externe auditors en maakt vaak deel uit van een veiligheids- of risicomanagementsysteem. Rapporten worden periodiek bijgewerkt en kunnen voortkomen uit onderzoeken naar ongevallen of audits, zodat ze actuele informatie geven over de veiligheidssituatie en de effectiviteit van genomen maatregelen.

In veel rechtsgebieden is rapportage verplicht of sterk aanbevolen. Ze vallen vaak onder bredere wet- en regelgeving op het gebied van arbeidsomstandigheden en veiligheid. In Nederland kan dit deel uitmaken van de Arbeidsomstandighedenwet (Arbowet) en sectorale regels; elders bestaan aanvullende normen voor sectoren zoals transport, bouw of gezondheidszorg.

Veiligheidsrapporten worden toegepast in uiteenlopende sectoren, waaronder industrie, bouw, transport, zorg en publieke veiligheid. Ze dienen als instrument voor risicobeheer, compliance en continue verbetering van veiligheid. Zie ook risicobeoordeling en veiligheidsmanagementsysteem.