Home

Terughoudendheid

Terughoudendheid is een Nederlands zelfstandig naamwoord dat verwijst naar de eigenschap of houding om zich terug te houden, voorzichtig te handelen en beperkt te communiceren. De term is afgeleid van terughouden: 'terug' (achter) en 'houden' (in stand houden of vasthouden), met het suffix -heid dat een abstracte eigenschap aanduidt. In het dagelijks taalgebruik kan terughoudendheid zowel positief als negatief gewaardeerd worden: het kan discretie, zorgvuldigheid en betrouwbaarheid impliceren, maar ook gereserveerdheid of besluiteloosheid.

In sociale interacties betekent terughoudendheid vaak dat iemand minder snel persoonlijke informatie deelt, minder expliciet zijn

In de psychologie wordt terughoudendheid soms gezien als een gereserveerde communicatiestijl of als een facet van

gedachten
of
gevoelens
uitdrukt,
en
weloverwogen
keuzes
toelicht.
In
diplomatie
en
politiek
kan
terughoudendheid
een
strategische
vaardigheid
zijn
om
conflicten
te
voorkomen,
onderhandelingen
te
vergemakkelijken
of
inconsistentie
te
vermijden.
In
het
bedrijfsleven
kan
het
beschermen
tegen
overhaaste
toezeggingen
en
risico's
helpen,
maar
te
veel
terughoudendheid
kan
transparantie
en
tijdige
besluitvorming
belemmeren.
persoonlijke
temperamenten.
Het
begrip
is
nauw
verwant
aan
woorden
als
discretie,
reserve
en
bescheidenheid.
De
waarde
van
terughoudendheid
hangt
sterk
af
van
de
context:
in
sommige
situaties
bevordert
het
zorgvuldig
handelen;
in
andere
kan
het
problemen
opleveren
bij
samenwerking
en
open
communicatie.