Taartdiagrammen

Taartdiagrammen, ook wel taartgrafieken genoemd, zijn cirkelvormige diagrammen die zijn onderverdeeld in sectoren. Elke sector vertegenwoordigt een proportie van het geheel, meestal uitgedrukt als percentage of aandeel. De grootte van een sector wordt bepaald door de hoek die deze inneemt in de cirkel. Taartdiagrammen worden vaak gebruikt om de verdeling van een geheel te tonen, bijvoorbeeld marktaandeel, uitgavenverdeling of demografische samenstelling.

Geschiedenis en context: taartdiagrammen ontstonden in de vroege moderne periode en werden in populariteit vergroot door William Playfair, die ze realiseerde in publicaties uit circa 1801. Sindsdien zijn ze op talloze vlakken toegepast in rapporten en media.

Voordelen en beperkingen: ze zijn intuïtief en visueel aantrekkelijk bij een beperkt aantal categorieën. Ze maken snel duidelijke verhoudingen zichtbaar. Nadelen zijn onder meer dat het moeilijk is om precieze waarden af te lezen, vooral bij veel categorieën of bij het vergelijken van meerdere diagrammen. Kleurenherkenning en toegankelijkheid kunnen eveneens een belemmering vormen.

Ontwerp en best practices: houd het aantal categorieën beperkt (bij voorkeur 5 tot 7); sorteer sectoren vaak op grootte en gebruik duidelijke etiketten of een duidelijke legenda; vermijd 3D-effecten en overmatig kleurgebruik; label sectoren rechtstreeks of voeg een duidelijke legenda toe.

Varianten en alternatieven: een donutdiagram is een veelvoorkomende variant waarbij een gat in het midden aanwezig is. Bij veel categorieën of wanneer nauwkeurige vergelijking vereist is, zijn staafdiagrammen, gestapelde staafdiagrammen of andere diagrammen vaak geschikter.