Home

T2relaxatie

T2-relaxatie in MRI verwijst naar de transversale ontspanningsprocessen waarbij de transversale magnetisatie Mxy afneemt nadat een RF-puls is toegepast. De magnetisatie decayeert volgens Mxy(t) = M0 e^(-t/T2), waarbij T2 de tijdsconstante is die de snelheid van de afname bepaalt. T2 is een intrisieke eigenschap van weefsel en hangt af van waterinhoud, macromoleculaire structuur en de mate van spin-spin interacties. Inhomogene veldonregelmatigheden en andere vormen van dephasing geven extra variatie die wordt opgeslokt in T2*, waardoor T2* altijd korter is dan T2.

T2 wordt meestal gemeten met spin-echo- of multi-echo-sequenties. Een 90°-puls gevolgd door een 180°-puls corrigeert de

T2-waarden variëren tussen verschillende weefseltypen en kunnen door pathologie veranderen. Edemateuze of ontstekelijke processen verhogen doorgaans

eerste
dephasing
en
levert
een
signaal
dat
vooral
door
T2
wordt
bepaald.
Door
meerdere
echo’s
te
registreren
bij
verschillende
TE-waarden
kan
men
T2
bepalen
via
curve-fitting,
wat
resulteert
in
T2-mapping.
T2*
wordt
vaak
gemeten
met
gradient-echo-sequenties
en
omvat
ook
B0-inhomogeniteiten.
T2
door
een
groter
watergehalte,
terwijl
ijzerophoping
of
dicht
weefsel
de
T2
kan
verlagen.
T2-gewichten
beeldvorming
(T2-gewicht)
gebruikt
verwijde
TE
om
contrast
tussen
weefsels
te
versterken
op
basis
van
hun
T2-verschillen.
T2-mapping
biedt
kwantitatieve
informatie
voor
diagnostiek
en
monitoring
van
aandoeningen
zoals
tumorvorming,
ontstekingen
en
demyelinisatie.
Praktische
overwegingen
zijn
langere
scantijden,
lagere
signaal-ruisverhouding
bij
hoge
TE
en
gevoeligheid
voor
beweging
en
B0-inhomogeneïteiten.