Stengelstekken

Stengelstekken is een methode in de tuinbouw en plantenkweek waarbij een stuk stengel van een gezonde plant wordt gebruikt om een nieuwe plant te laten wortelen. De cutting bevat meestal ten minste één knoop en meestal enkele bladeren, al worden vaak sommige bladeren verwijderd om verdamping te beperken. Het doel is om uit het occupied deel van de stengel wortels te ontwikkelen, zodat een genetisch identieke clone ontstaat.

Er zijn verschillende typen stengelstekken. Softwood-stengelstekken komen van vers groeiend hout en wortelen vaak snel in de lente of vroeg in de zomer. Semi-hardwood-stekken bestaan uit half volgroeid hout en worden vaak in de late zomer gebruikt. Hardwood-stekken worden in de winter van half dormante stengels genomen en wortelen bij koelere temperaturen. Typen zoals tipstekken (het eindgedeelte van een stengel) en stengelstokken met meerdere knopen komen voor bij verschillende sierplanten en struiken.

Voorbereiding en uitvoering: gebruik scherpe, schonen messen of snoeischaren. Snijd de stengel net onder een knoop af, verwijder de onderste bladeren en laat slechts één of twee bladeren aan de top zitten om uitdroging te beperken. Het basisgedeelte kan in wortelhormoonpoeder worden gedoopt om het wortelen te bevorderen en vervolgens in een goed drainerend substraat worden geplant, zoals een mix van potgrond met perliet of zand. Sommige soorten wortelen ook in water voordat ze worden overgeplant.

Zorg en verzorging: houd de stek onder hoge luchtvochtigheid en op helder, indirect licht. Houd de substraatvochtigheid gelijkmatig; bij wortelvorming kan men na verloop van tijd de stek aan een minder vochtige omgeving wennen en transplanteren in potgrond.

Voordelen en beperkingen: stengelstekken leveren genetisch identieke planten op en verlopen vaak sneller dan zaaien, maar niet alle soorten wortelen goed en er is kans op ziekten bij onvoldoende hygiëne. Stengelstekken worden veel toegepast in zowel professionele als hobbykweek voor ornamentale planten, kamerplanten en struiken.