Revalidatiesresultaten

Revalidatiesresultaten is een verzamelterm voor de uitkomsten van rehabilitatieprogramma’s en -trajecten. Ze geven aan in welke mate een patiënt functioneel kan herstellen en terugkeren naar dagelijkse activiteiten na aandoeningen of letsels die revalidatie vereisen. Voorbeelden van situaties zijn beroerte, hersenletsel, rug- en gewrichtsproblemen, evenals postoperatieve revalidatie en traumatisch letsel.

De resultaten omvatten zowel objectieve metingen van functioneren als subjectieve ervaringen van patiënten. Indirecte effecten zoals pijnreductie, sneller herstel en verbetering van kwaliteit van leven worden ook meegenomen. Doordat revalidatie multidisciplinair is, spreken revalidatiesresultaten vaak over een combinatie van mobiliteit, zelfstandig handelen, autonomie en participatie in maatschappelijke activiteiten.

Meetinstrumenten variëren per setting, maar er worden vaak gestandaardiseerde instrumenten gebruikt. Voor functionele status worden bijvoorbeeld FIM of Barthel Index gehanteerd; voor gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven zijn EQ-5D of SF-36 gangbaar; en voor patiëntgerapporteerde uitkomsten PROMs. Objectieve functionele testen kunnen wandelen (6-minuten wandeltest, loopsnelheid) en krachtmetingen omvatten. Metingen vinden meestal plaats bij intake, tijdens behandeling en bij follow-up.

Revalidatiesresultaten dienen meerdere doelen: het informeren van patiënten en zorgverleners, het ondersteunen van behandelplanning en prognose, en benchmarking tussen behandelcentra. Ze vereisen de systematische verzameling van gegevens met aandacht voor privacy, validiteit en de volgorde van metingen; en er kan sprake zijn van vertekeningen en ontbrekende gegevens.

Hoewel het moeilijk is om vergelijkbare resultaten tussen contexten te generaliseren, vormen deze uitkomsten een kernonderdeel van evidence-based revalidatie en beleidsplanning in zorgsystemen.