RDAregels

RDAregels verwijzen naar de regels die bibliotheken gebruiken bij het beschrijven van bronnen volgens de standaard Resource Description and Access (RDA). RDA werd ontwikkeld als opvolger van AACR2 en is gebaseerd op het FRBR-model, met aandacht voor de gebruiker die metadata zoekt en herbruikbaar wil maken, met betere zoek- en linking-mogelijkheden. De regels worden onderhouden door de RDA Steering Committee (RSC) in samenwerking met internationale bibliotheekorganisaties en nationale bibliotheken. Ze worden toegankelijk gemaakt via de RDA Toolkit, een webgebaseerde handleiding met instructies voor beschrijving en toegang tot bronnen.

RDAregels behandelen verschillende beschrijvingsgebieden, zoals hoofdpersonen (auteur, uitgever), titels, fysieke kenmerken, verbanden tussen werken, expressies en manifestaties, en relaties met andere bronnen. Ze leveren instructies voor beschrijving van uiteenlopende materiaaltypen, van gedrukt materiaal tot geluidsopnamen, videobestanden en digitale bronnen. De aanpak sluit aan bij het FRBR-model (Functional Requirements for Bibliographic Records) en nauw verwante modellen zoals FRAD en FRSAD, wat consistentie en linked data mogelijk maakt.

In praktijken worden de RDA-regels vaak gemapt naar MARC 21-velden, bijvoorbeeld 336 (Content Type), 337 (Media Type) en 338 (Carrier Type), naast traditionele velden zoals 245 en 264/264x. Daarnaast is RDA beschikbaar als Linked Data via RDA in RDF, wat interoperabiliteit op het web bevordert. Adoptie varieert per land en instelling; sommige bibliotheken gebruiken RDA in combinatie met lokale profielen, terwijl anderen nog AACR2-houdingen hanteren.

Samengevat vormen RDAregels de praktische uitwerking van RDA, gericht op internationale samenhang, betere interoperabiliteit en verbeterde vindbaarheid van bronnen in moderne bibliotheekcatalogi.