Pleiten

Pleiten is een Nederlands werkwoord met de kernbetekenis het bepleiten of verdedigen van een zaak, vaak door argumenten aan te voeren. In juridische context betekent het specifiek het presenteren en proberen overtuigen van een rechter namens een cliënt. In een bredere politiek of publiek debat kan pleiten ook betekenen het voor- of tegenargumenteren voor een voorstel of beleid.

Vervoeging en gebruik: in de tegenwoordige tijd zegt men bijvoorbeeld ik pleit, jij pleit, hij pleit; wij pleiten, jullie pleiten, zij pleiten. in de verleden tijd is pleitte gebruikelijk: ik pleitte, jij pleitte, hij pleitte; voltooid deelwoord is gepleit, zoals in ik heb gepleit. Een persoon die pleit wordt vaak pleiter genoemd; een pleidooi is een betoog of toelichting die bedoeld is om steun of vrijspraak te krijgen.

Toepassingsvelden en verwante termen: pleiten komt vaak samen voor met het woord pleidooi, het betoog dat iemand houdt om zijn of haar standpunt te verdedigen. Het is ook gebruikelijk dat men zegt dat iemand pleit voor of tegen iets. In juridische termen wordt pleiten vaak door een advocaat of procurator gedaan, terwijl in informelere zin ook personen buiten de rechtbank kunnen pleiten voor een idee of beleidswijziging.

Zie ook: pleidooi, pleiter, advocatuur, rechterlijke procedure.