Pierwotnych

Pierwotnych to dopełniacz liczby mnogiej przymiotnika pierwotny, który w języku polskim oznacza oryginalny, podstawowy, wczesny lub prymitywny. Używa się go do opisywania rzeczowników w dopełniaczu liczby mnogiej, zwykle w kontekstach odnoszących się do czegoś, co występowało na początku rozwoju lub było źródłem późniejszych modyfikacji. Przykłady: histo­ria opiera się na pierwotnych źródłach, pierwotnych warunkach klimatycznych.

W naukach humanistycznych i przyrodniczych termin ten bywa używany, aby odróżnić to, co jest oryginalne od tego, co wtórne lub wykształcone później. W praktyce znaczeniowej różnica między pierwotnym a wtórnym leży w odniesieniu do źródeł, form czy stanów, które występowały na samym początku lub były pierwotnym etapem rozwoju.

Etymologia: słowo pochodzi od rdzenia pierw-, oznaczającego „pierwszy” i ma standardową końcówkę przymiotnikową charakterystyczną dla polskich przymiotników. Dzięki temu określenie pierwotnych funkcjonuje jako formalny opis cech lub źródeł uznanych za oryginalne w danej dziedzinie. Zobacz także: pierwotny.