Ontcijferen

Ontcijferen is het proces waarbij de oorspronkelijke boodschap wordt teruggevonden uit een versleutelde representatie. In de informatica en telecommunicatie verwijst ontcijferen naar het herwinnen van leesbare informatie via een geschikte sleutel of door een cryptanalytische methode. Ontcijferen kan plaatsvinden in legale contexten, zoals bij geautoriseerde beveiligingsonderzoeken of bij de ontvanger van een bericht, maar ook op onbevoegde wijze voorkomen uit inbreuk op privacy of beveiliging.

Het verschil met coderen is dat coderen het proces is van het omzetten van informatie in een code voor transmissie, terwijl ontcijferen de omgekeerde stap is die de leesbare inhoud terugbrengt. Decoderen en ontcijferen worden in de praktijk soms door elkaar gebruikt; doorgaans verwijst decoderen naar het herstellen van informatie uit een code, terwijl ontcijferen meestal betrekking heeft op versleuteling die beveiliging garandeert.

Moderne ontcijfering hangt af van sleutelbeheer en wiskundige hardheid. In grote lijnen zijn de benaderingen: brute-forcing, cryptanalyse op basis van zwakten in het algoritme, en reeds bekende of gekozen plaintext-aanvallen. Doel is om de benodigde sleutel of de zwakke plek te vinden zodat de inhoud ontgrendeld kan worden. Hoge veiligheidsnormen beogen elk van deze routes zo onpraktisch mogelijk te maken.

Toepassingen omvatten beveiligde communicatie, gegevensbescherming, digitale handtekeningen, en forensisch onderzoek. Ontcijferen is een centrale activiteit in zowel de ontwikkeling van cryptosystemen als in de beoordeling van hun veiligheid. De term verschijnt ook in juridisch en beleidsmatig kader, waarin rechten en plichten omtrent toegang tot data worden geregeld.