Home

Oestrogeen

Oestrogeen is een groep steroïde hormonen die een centrale rol spelen in de ontwikkeling en het functioneren van de vrouwelijke voortplantingsorganen en secundaire seksuele kenmerken. De belangrijkste vormen bij mensen zijn oestradiol (E2), oestron (E1) en oestriol (E3). In vruchtbare vrouwen wordt oestradiol primair geproduceerd door de eierstokken; bij postmenopauze daalt de oestrogeenproductie sterk en wordt het hormoon vooral gevormd in vetweefsel en andere weefsels via aromatase-activiteit.

Synthesis en metabolisme: De biosynthese begint bij cholesterol en verloopt via verschillende tussenstappen tot aan oestrogeen.

Receptoren en werking: Estrogenen binden aan oestrogeenreceptoren ERα en ERβ, die in veel weefsels voorkomen. Binding

Fysiologische rol: Ze zijn betrokken bij de ontwikkeling van vrouwelijke geslachtkenmerken, reguleren de menstruatiecyclus en reproductieve

Klinische context: Verstoringen in oestrogeenbalans kunnen leiden tot symptomen zoals onregelmatige menstruatie, opvliegers en vaginale atrofie;

Aromatase
(CYP19A1)
zet
androgenen
zoals
androstenedion
om
in
oestrogeen.
Estrogenen
worden
voornamelijk
via
de
lever
gemetaboliseerd
en
vervolgens
via
gal
en
urine
uitgescheiden;
een
deel
ondergaat
enterohepatische
circulatie.
Transport
vindt
mainly
gebonden
plaats
aan
eiwitten
zoals
SHBG
en
albumine.
reguleert
genexpressie
en
cellulaire
signaalroutes.
Daarnaast
bestaan
niet-genomische
effecten
via
membraanreceptoren
zoals
GPER
(G
protein-coupled
estrogen
receptor).
functies,
en
dragen
bij
aan
botonderhoud,
huid,
lipide-
en
koolhydraatmetabolisme
en
cognitieve
functies.
Estrogenen
beïnvloeden
ook
het
cardiovasculaire
systeem.
langdurige
estrogenale
veranderingen
zijn
gerelateerd
aan
osteoporose
en
mogelijk
verhoogd
risico
op
bepaalde
kankers.
Estrogenen
worden
gebruikt
in
anticonceptie
en
in
hormoonvervangingstherapie;
bij
hormoongevoelige
tumoren
kunnen
anti-estrogenen
of
aromatase-remmers
worden
toegepast.
RIsico’s
en
baten
hangen
af
van
individuele
factoren
en
behandelduur.