Netwerkverkeer

Netwerkverkeer, oftewel verkeer in een computernetwerk, verwijst naar alle gegevens die tussen apparaten worden uitgewisseld. Het omvat verzonden en ontvangen frames, pakketten en data-stromen die langs netwerkmiddelen zoals kabels, switches en routers bewegen. Het verkeer ontstaat door uiteenlopende communicatiebehoeften, zoals bestandsdeling, webverkeer, videostreaming en besturing op afstand.

Verkeer kan worden geclassificeerd naar doel en richting: unicast (één-op-één communicatie), multicast (één-op-veel) en broadcast (alleen op het netwerk). Op transportlaag spelen protocollen zoals TCP (betrouwbaar, verbindingsgericht) en UDP (sneller, onbetrouwbaar) een centrale rol; bovenliggende applicaties sturen vaak specifieke protocollen zoals HTTP(S), FTP of DNS.

Belangrijke meetpunten voor netwerkverkeer zijn onder meer bandbreedte (throughput), latency (vertraging), jitter (variatie in vertraging) en packet loss. Deze factoren beïnvloeden de kwaliteit van dienstverlening en gebruikerservaring, vooral bij toepassingen zoals videoconferencing of online gaming.

Netwerkbeheerders meten en sturen verkeer bij met monitoring- en beheertechnieken zoals NetFlow/IPFIX, sFlow en SNMP. Op sommige netwerken wordt traffic shaping en Quality of Service (QoS) toegepast om kritieke toepassingen prioriteit te geven en congestie te voorkomen. Capaciteitsplanning houdt rekening met groeiende eisen en pieken in verkeer.

Beveiliging van netwerkverkeer omvat onder meer filtering en inspectie door firewalls, intrusion prevention systemen en encryptie (bijv. TLS/VPN). Verkeersgerelateerde risico's zijn onder meer congestie, DoS-aanvallen en spoofing; beveiligingsmaatregelen proberen integriteit, vertrouwelijkheid en beschikbaarheid te waarborgen.