Netwerkbeveiliging

Netwerkbeveiliging is het geheel van maatregelen, technologieën en processen die bedoeld zijn om netwerken en de data die zij vervoeren te beschermen tegen ongeautoriseerde toegang, misbruik, storingen en aanvalsvectors. Het bestrijkt zowel interne netwerken (LAN, WLAN) als externe verbindingen (WAN, internet, VPN) en omvat cloud- en IoT-omgevingen. Het doel is doorgaans de vertrouwelijkheid, integriteit en beschikbaarheid van informatie, de CIA-triad, en soms de beschikbaarheid van diensten en de reputatie van de organisatie.

Belangrijke concepten zijn netwerksegmentatie, zero trust-architecturen, toegangscontrole, authenticatie en autorisatie, encryptie van data in transit en at rest, en veilige configuraties. Beveiligingsmaatregelen worden toegepast in lagen van de verdediging, zoals perimetersbeveiliging (firewalls, intrusion prevention systems), detectie en respons (intrusion detection systems, security information and event management), endpointbescherming en beveiligde communicatiekanalen (VPN, TLS). Patch- en configuratiemanagement is cruciaal om bekende kwetsbaarheden te sluiten.

Organisatorische praktijken omvatten risicobeoordeling, beleid en governance, incidentrespons en herstelplanning, logging en monitoring, back-ups en test van herstelprocedures. Regelmatige kwetsbaarheidsbeoordelingen, penetratietesten en red-team-oefeningen helpen bij het identificeren van zwakke plekken. Het beveiligingskader kan verwijzen naar normen zoals ISO/IEC 27001 en NIST, en naleving van privacywetgeving (zoals AVG) waar vereist.

Bedreigingen variëren van malware en ransomware tot phishing, MITM-aanvallen, DDoS en misconfiguraties; effectieve netwerkbeveiliging combineert technologische controles met operationele discipline en training om risico’s te beperken en continu te verbeteren.