NOxreductie

NOxreductie is het geheel van maatregelen en technologieën die gericht zijn op het verminderen van stikstofoxiden (NOx) in de uitlaatgassen van verbrandingsprocessen. NOx is een verzamelnaam voor stikstofoxiden, voornamelijk stikstofoxide (NO) en stikstofdioxide (NO2), die bijdragen aan smog, zure regen en gezondheidsproblemen.

NOx wordt vooral gevormd bij hoge temperaturen in verbrandingsmotoren en in industriële procesovens. Belangrijke bronnen zijn wegtransport (personenauto's, vrachtwagens, bussen), scheepvaart en luchtvaart, elektriciteitscentrales en industriële installaties.

NOxreductie omvat in-situ maatregelen in de verbrandingskamer en post-combustie technieken. In-situ benaderingen omvatten geavanceerde verbrandingsstrategieën, optimalisatie van mengverhouding, verbrandingstemperatuur en exhaust gas recirculation (EGR) om de hoge temperatuur en de stikstofoxidevorming te beperken. Post-combustie bemoeilijken het NOx verlagen nadat het gas is gevormd: Selective Catalytic Reduction (SCR) waarbij ammonia of ureum NOx omzet in stikstof en water over een katalysator; Selective Non-Catalytic Reduction (SNCR) bij hoge temperatuur met reagentia; NOx-traps of NOx-adsorbers die NOx tijdens lean-operatie opvangen en later reduceren. Daarnaast leidt het gebruik van schonere brandstoffen en efficiëntere motorontwerpen tot minder NOx.

Regulering en impact: EU-regelgeving zoals Euro VI voor zware voertuigen en Stage V voor motoren strekken zich uit tot industriële installaties; op schepen gelden MARPOL Annex VI-normen. NOxreductie draagt bij aan minder smog, verlaagd respiratoire gezondheidsrisico’s en minder milieu-impact via minder zure regen en corrosie.

Uitdagingen en ontwikkelingen: kosten, ruimte, onderhoud en ammoniak-slip bij SCR kunnen beperkend zijn; voortdurende innovatie in lagere verbrandingstemperaturen en alternatieve brandstoffen streven naar grotere NOx-reductie met minder nadelen.