Mezzaninefinanciering

Mezzaninefinanciering is een vorm van kapitaal die zich tussen vreemd vermogen (senior debt) en eigen vermogen in de kapitaalstructuur bevindt. Het wordt meestal ingezet bij grote transactiefinanciering zoals fusies en overnames of groei‑financiering om het gat tussen wat banken en andere senior kredieten dekken en de eigen middelen van de koper of onderneming te vullen. Mezzanine fungeert als achtergestelde lening die na de senior debt terugbetaald wordt, maar biedt vaak ook een equity‑kicker als beloning voor het extra risico.

Kenmerken zijn onder meer dat mezzanine achtergesteld is ten opzichte van senior debt, en dat de coupon vaak hoger ligt dan bij senior kredieten maar lager dan wat voor equity‑rendement wordt gevraagd. De looptijd ligt doorgaans tussen de drie en zeven jaar. Aflossing en rente kunnen vast of variabel zijn en er kunnen aanvullende voorwaarden gelden, zoals beperkende convenanten. Mezzanine is meestal minder zeker dan senior debt en kan zonder zekerheden worden aangeboden; bij sommige instrumenten is sprake van conversie naar equity of een warrants‑achtige rente, waardoor de belegger meeprofiteert van toekomstige waardestijging.

Voordelen zijn onder meer minder dilutie voor bestaande aandeelhouders en snellere financieringsprocessen in vergelijking met een volledige aandelenfinanciering. Voor beleggers biedt mezzanine doorgaans hoger rendement dan senior debt met een beperkt stemrecht, maar het brengt ook meer risico met zich mee bij ontvangst van het rendement bij een faillissement. Mezzaninefinanciering wordt vaak toegepast in mid‑market buyouts, groeifinanciering en overnames, geleverd door gespecialiseerde mezzanine‑fondsen, private equity‑partijen of banken.