Home

Materiaaldegradatie

Materiaaldegradatie is het proces waarbij materialen in kwaliteit achteruitgaan door interactie met de omgeving of door belastingen, met verlies van sterkte, functionaliteit of duurzaamheid. Het begrip geldt voor metalen, polymeren, beton en hout en is relevant voor bouw, transport en industrie.

De degradatie ontstaat door verschillende mechanismen: mechanische degradatie (slijtage, vermoeidheid, breuk), chemische degradatie (corrosie/oxidatie, hydrolyse) en

Per materiaal spelen specifieke processen: metalen onder corrosie en spanningscorrosie; polymeren onder UV- en thermo-oxidatieve achteruitgang;

Beoordeling gebeurt via inspectie en nondestructieve testen (bijv. ultrasoon, röntgeninspectie en coatingsmonitoring) en versnelde verouderingstests om

De economische en milieugevolgen van materiaaldegradatie zijn aanzienlijk: hogere onderhoudskosten, kortere levensduur en eerder vervanging. Goede

fysische
degradatie
(UV-licht,
warmte,
vocht,
krimp/uitzetting).
Biologische
degradatie
komt
voor
bij
organische
materialen,
bijvoorbeeld
houtrot
door
schimmels.
beton
onder
alkali-silica-reactie
en
sulfaataanval;
hout
onder
schimmels
en
insecten.
Factoren
zoals
temperatuur,
vocht,
pH,
chemicaliën,
zoutigheid
en
belasting
beïnvloeden
snelheid
en
verloop.
serviceleven
te
schatten.
Preventie
omvat
passende
materiaalkeuze,
beschermende
coatings,
inhibitie,
ontwerp
voor
duurzaamheid,
onderhoud
en
tijdige
reparatie.
monitoring
en
onderhoudsstrategieën
verlagen
risico’s
en
vergroten
de
betrouwbaarheid
en
duurzaamheid
van
systemen.