Longziekten

Longziekten is een verzamelnaam voor aandoeningen van de longen en de ademwegen. Ze variëren van chronisch en progressief tot acuut en soms levensbedreigend. Tot de longziekten gerekend men onder meer obstructieve aandoeningen zoals astma en COPD, restrictieve aandoeningen zoals longfibrose, infectieuze ziektes zoals longontsteking en tuberculose, vasculaire aandoeningen zoals pulmonale hypertensie, en longkanker.

De oorzaken en risicofactoren zijn divers. Roken en andere schadelijke rook- of stofblootstelling spelen een belangrijke rol, net als luchtvervuiling en beroepsmatige blootstelling aan stof of chemische stoffen. Erfelijke factoren kunnen een rol spelen bij aandoeningen als cystische fibrose. Infecties kunnen zich in sommige gevallen chronisch of recidiverend voordoen.

Symptomen hangen af van de specifieke diagnose, maar veelvoorkomende signalen zijn ademnood bij inspanning, aanhoudende hoest, ophoesten van slijm, piepen en periodic koorts bij infecties. Bij ernstige longziekten kunnen ook vermoeidheid, verminderde inspanningstolerantie en blauwe verkleuring van lippen en nagels voorkomen. De diagnostiek gebeurt meestal met een combinatie van medische anamnese, lichamelijk onderzoek, longfunctietests (spirometrie), beeldvormende onderzoeken (röntgenfoto of CT-scan) en bloedonderzoek; soms is een longbiopsie nodig.

Behandeling en beheer zijn afhankelijk van de aandoening en kunnen bestaan uit stoppen met roken, inhalatiemedicatie (bronchodilatatoren en ontstekingsremmers), longrevalidatie, vaccinaties, therapie tegen infecties, en bij bepaalde aandoeningen specifieke medicatie zoals antifibrotische middelen. In gevorderde gevallen kan zuurstoftherapie of chirurgie/longtransplantatie noodzakelijk zijn. Preventie richt zich op risicobeperking, goede luchtkwaliteit en tijdige medische zorg.