Landschapsfotografie

Landschapsfotografie is een genre van fotografie dat gericht is op het vastleggen van natuurlijke of aangelegde landschappen. Het doel is vaak om de ruimtelijkheid, het licht en de sfeer van een plek over te brengen, zodat kijkers een gevoel krijgen voor locatie, schaal en omgeving. Landschappen kunnen natuur- en kustlijnen, bergen, woestijnen, bossen of stedelijke panorama’s omvatten, en worden regelmatig geassocieerd met een respectvolle weergave van het onderwerp.

Kenmerkende elementen zijn zorgvuldig samengestelde composities, tijdstippen van de dag en weersomstandigheden. Fotografen gebruiken vaak het brede gezichtsveld van een groothoeklens, of juist voor compressie een telelens; een statief is essentieel voor langere belichtingen en scherpe details. Veelgebruikte technieken zijn voorgrondbelichting met herkenbare lijnen of patronen, de regel van derden, leidende lijnen en minimalisme. Belichtingsbeheer varieert van lange belichting bij watervallen en wolken tot HDR-bracketing bij hoge contrasten. Filtergebruik zoals een circulaire polarisatiefilter of ND- en graduated ND-filters is gebruikelijk.

Uitrusting en workflow variëren: camera, verschillende lenzen, draagbaar statief, filters, eventueel een drone voor luchtopnamen. RAW-bestanden en nabewerking (kleurcorrectie, contrast, scherpte) spelen een belangrijke rol. Ethiek speelt ook een rol: respectvolle omgang met de natuur, minimaliseren van verstoringen, en geen schade veroorzaken aan ecosystemen.

Historisch gezien ontstond landschapsfotografie in de negentiende eeuw uit schilderkunst en documentaire registratie; bekende figuren zijn onder meer Ansel Adams en Galen Rowell. In Nederland heeft de traditie zich ontwikkeld rondom duinen, kusten en open landschappen. Tegenwoordig omvat het genre ook minimalistische en stedelijke landschappen en ambitieuze panorama’s.