Kennisontwikkeling

Kennisontwikkeling is het proces waarbij kennis en knowhow worden vergroot, verankerd en gedeeld binnen een individu, een organisatie of een samenleving. Het omvat het verwerven van nieuwe feiten en concepten, het ontwikkelen van vaardigheden en competenties, en het systematisch toepassen en behouden van kennis in praktische situaties. Kennis kan expliciet zijn (vastgelegd in documenten of databases) of tacit (persoonlijke ervaring en inzicht).

Leren en innovaties staan centraal in kennisontwikkeling. Bij een individu gaat het om onderwijs, training, werkervaring en reflectie. Bij organisaties gaat het om kennismanagement, documentatie, samenwerking en communities of practice, en het implementeren van systemen die kennis vastleggen en delen. Het proces wordt soms beschreven als acquisitie, delen, toepassen en creëren, zoals in het SECI-model van Nonaka en Takeuchi.

De uitkomsten zijn verbeterde prestaties, grotere wendbaarheid en meer innovatie. Kennisontwikkeling vergroot het aanpassingsvermogen aan veranderende omstandigheden en kan de concurrentiekracht versterken. Tegelijkertijd zien organisaties belemmeringen zoals silo-vorming, tijdsdruk, cultuur, beperkte toegang tot informatie en zorgen over privacy of beveiliging.

Om kennisontwikkeling te meten, worden vaak leerresultaten, prestatie-indicatoren, gebruik van kennisbronnen en audits van kennisprocessen toegepast. Succes hangt af van cultuur, leiderschap en infrastructuur die samenwerking mogelijk maken en een omgeving creëren waarin delen van kennis wordt gestimuleerd.