Kapitalisatie

Kapitalisatie is in de financiële verslaggeving het proces waarbij een uitgave wordt geregistreerd als een actief op de balans in plaats van als een kostenpost in de resultatenrekening. Het doel is de kosten te spreiden over de verwachte economische voordelen van het actief, zodat de winst- en verliesrekening een getrouwere weergave biedt van de prestaties over meerdere perioden.

Capitaaluitgaven (capital expenditures) hebben betrekking op de aanschaf, verbetering of constructie van vaste activa en immateriële activa met een verwachte levensduur langer dan een jaar. Kosten die geen toekomstige economische voordelen opleveren, worden doorgaans als kosten geboekt (operating expenses). Criteria voor kapitalisatie zijn onder meer de waarschijnlijkheid van toekomstige voordelen, betrouwbare meetbaarheid van de kosten en een verwachte gebruiksduur van meer dan één jaar. Na kapitaalisatie worden de kosten afgeschreven (voor materiële activa) of afgeschreven/omgezet in amortisatie (voor immateriële activa) over de geschatte gebruiksduur. IFRS en GAAP geven specifieke regels voor wanneer bepaalde ontwikkelings- of softwarekosten gekapitaliseerd kunnen worden.

Invloed op de jaarrekening: kapitalisatie vergroot de activa op de balans en laat in eerste instantie de winstsbalkan zien als lagere directe kosten. Uiteindelijk leiden afschrijvingen en amortisatie tot periodieke kosten die de winst beïnvloeden. Impairment kan de waarde van gekapitaliseerde activa bijsturen.

Andere betekenissen: in de financiering kan kapitalisatie verwijzen naar de totale financiering van een bedrijf (langlopende schulden plus eigen vermogen). In vastgoed wordt de kapitalisatie (capitalization rate, cap rate) gebruikt voor waardering: waarde ≈ netto operationeel inkomen gedeeld door de cap rate.