Introgressie

Introgressie is het proces waarbij genetisch materiaal van de ene populatie of soort in het genoom van een andere populatie of soort terechtkomt via herhaalde hybride kruisingen en terugkruising (backcrossing). Het ontstaat wanneer hybriden met leden van een van beide ouderpopulaties blijven voortplanten en hun donor-DNA in de recipient-populatie wordt opgenomen. Introgressie kan neutraal blijven, of onder selectie komen en zo bijdragen aan adaptatie en variatie.

Mechanismen en kenmerken

Introgressie vindt meestal plaats tussen verwante soorten of populaties die toch reproductieve isolatie delen, waardoor hybride nakomelingen mogelijk zijn. Door recombinatie kunnen donor-allelen geleidelijk verspreid raken over het genoom van de recipient en langer aanwezig blijven in latere generaties. Het fenomeen kan tijdelijk zijn of blijvende genenintroductions opleveren.

Voorbeelden en relevantie

In de biologie komt introgressie vaak voor bij planten en dieren, bijvoorbeeld tussen wilde verwanten en cultuurgewassen, waar gunstige eigenschappen zoals ziektebestrijding of droogtetolerantie via introgressie kunnen overgaan. In de menselijke evolutie is er bewijs van beperkte neanderthalische en denisovaanse genetische bijdragen aan niet-Afrikaanse moderne mensen, wat een vorm van introgressie vertegenwoordigt. Adaptive introgressie verwijst naar gevallen waarin geïntroduceerde allelen juist voordeel opleveren onder specifieke omgevingen.

Detectie en interpretatie

Introgressie wordt aangetoond met genomische analyses die regionale donor-allelfrequenties zoeken, zoals D-statistieken en f-statistieken. Interpretatie vereist aandacht voor demografische geschiedenis en selectie, omdat niet alle donorallelen succesvol verspreid raken.

Belang

Introgressie draagt bij aan genetische diversiteit, kan snelle adaptatie mogelijk maken en biedt inzicht in evolutie, speciatiedoorbraak en gebreken van reproductieve isolatie. Het is tevens van belang voor plantveredeling en conservatiebiologie.