Innovatieprestaties

Innovatieprestaties verwijzen naar de meetbare resultaten van innovatie-activiteiten op bedrijfsniveau, regionaal of nationaal niveau. Zij omvatten het ontstaan van nieuwe of aanzienlijk verbeterde producten, processen, organisatie- of marketingpraktijken en de waarde die deze innovaties opleveren voor de concurrentiepositie, efficiëntie of economische groei. Innovatieprestaties worden doorgaans geoperationaliseerd via verschillende indicatoren en meetmomenten.

Veelvoorkomende indicatoren zijn input-, output- en uitkomstmetingen. Voor input gaat het bijvoorbeeld om R&D-uitgaven en het aantal onderzoekers; voor output om het aantal nieuwe of verbeterde producten, patenten en octrooiaanvragen; en voor uitkomsten om omzet uit innovaties, marktaandeel, productiviteit en economische impact. Methodologieën zoals het Oslo Manual van OECD/Eurostat bieden gangbare definities en meetprincipes, terwijl uiteenlopende indexen als de European Innovation Scoreboard soms internationaal vergelijkbare benchmarks leveren. Gegevens komen uit bedrijfs- en sectorenquêtes, administratieve bronnen en intellectueel-eigendomsregisters.

Soorten innovaties die worden meegenomen zijn product-, proces-, organisatorische en marketinginnovaties. De interpretatie en de snelheid van positieve effecten variëren per sector en regio, waardoor vergelijking zorgvuldig moet worden uitgevoerd.

Factoren die innovatieprestaties beïnvloeden bestaan uit de kennisbasis en samenwerking tussen bedrijven en kennisinstellingen, toegang tot financiering, digitale transformatie, regulering en marktomstandigheden. Beoordelingen kennen beperkingen zoals tijdshorizons, attributie van resultaten aan specifieke activiteiten en verschillen in definities en bekwaamheid tussen sectoren en landen.

Policy- en strategieinzichten worden vaak gehaald uit innovatieprestaties om benchmarking, doelstellingen en investeringsbeslissingen te informeren.