ISOformaat

ISO-formaat, ook wel ISO-image genoemd, is een digitale kopie van een optische schijf, opgeslagen in één bestand met de extensie .iso. Een ISO-bestand bevat doorgaans alle bestanden en de indeling van de originele schijf, inclusief informatie voor opstarten als de schijf bootable is. Het concept is gebaseerd op de ISO 9660-standaard; in de loop der jaren zijn hier uitbreidingen op gekomen, zoals Joliet en Rock Ridge, die lange bestandsnamen en extra metadata mogelijk maken. Voor sommige media wordt ook UDF gebruikt, vaak als aanvulling op ISO-9660 in hybride beelden die op zowel cd/dvd als moderne dragers werken.

Een ISO-bestand is in principe leesbaar en niet bedoeld om direct te worden bewerkt; het is een exacte kopie op schijfniveau. Het voordeel is dat het gemakkelijk te distribueren, te bewaren en te gebruiken is; het kan worden gemonteerd als virtuele schijf of worden gebrand op een fysieke schijf. Bootable ISO-images bevatten een opstartbaar boot-sector en kunnen worden gebruikt voor installatiemedia van besturingssystemen en Live-omgevingen.

Gebruik en werking: een ISO-image kan door het besturingssysteem als schijf worden gemonteerd, waardoor de bestanden toegankelijk zijn alsof ze op een echte schijf staan. Op Linux en macOS kan dit via mount; Windows biedt ingebouwde ISO-montage sinds Windows 8. Er bestaan talloze tools om ISO’s te maken of te extraheren, zoals mkisofs/genisoimage, xorriso, en grafische alternatieven.

Samenvatting: ISO-formaat is een robuust en breed ondersteund formaat voor het verspreiden en archiveren van optische schijven, met bijzondere aandacht voor compatibiliteit en opstartmogelijkheden.