Hypotheekkrediet

Hypotheekkrediet is een lening die is gekoppeld aan een hypotheekrecht op onroerend goed, meestal een huis. De woning dient als onderpand voor de geldgever. Het hypotheekrecht blijft op het vastgoed rusten totdat de lening volledig is afgelost. Bij betalingsachterstanden kan de geldgever de lening terugvorderen via de verkoop van het onderpand.

Een hypotheekkrediet kent verschillende structuren. Veelvoorkomende varianten zijn de annuïtaire hypotheek (vaste maandlasten bestaan uit rente en aflossing), de lineaire hypotheek (aflossing daalt na verloop van tijd terwijl de rente afneemt) en de aflossingsvrije hypotheek (betalingen bestaan meestal uit rente gedurende een afgesproken termijn). Leners kunnen kiezen voor vaste of variabele rente en voor termijnen van ongeveer 10 tot 30 jaar, hoewel langere of kortere looptijden mogelijk zijn afhankelijk van de aanbieder.

Het afsluiten van een hypotheekkrediet omvat doorgaans een inkomen- en waarderingsbeoordeling, een hypotheekofferte en een notariële akte. De akte van hypotheek wordt ingeschreven bij het Kadaster. Daarnaast komen kosten voor notaris, registratie en mogelijk taxatie en advies.

Fiscale aspecten kunnen een rol spelen: in Nederland is hypotheekrenteaftrek mogelijk voor de eigen woning, onder voorwaarden en volgens de geldende regelgeving. Het kredietrisico, de rentewijzigingen en de aflossingsverplichtingen zijn belangrijke overwegingen bij het aangaan van een hypotheekkrediet. De hypotheekmarkt valt onder toezicht van toezichthouders zoals AFM en DNB binnen de kaders van de Wet op het financieel toezicht.