Home

Francuskiego

Francuskiego to forma przymiotnika francuski używana w języku polskim do wyrażania związku z Francją lub z językiem francuskim. Pochodzi od nazwy państwa Francja i rdzenia francusk- z przyrostkiem -ski. W zależności od rodzaju, liczby i przypadku, przymiotnik ten przyjmuje różne formy, a jego dopełniaczowy wariant francuskiego (męskiego i nijakiego) występuje najczęściej w połączeniach z rzeczownikami w dopełniaczu.

Formy podstawowe i najważniejsze to: mianownik francuski (męski), francuska (żeński), francuskie (nijaki); dopełniacz (genitive) liczby pojedynczej

Zastosowania i znaczenie: francuskiego występuje w opisach, tytułach lub analizach dotyczących Francji, języka francuskiego, kultury lub

Uwagi: francuskiego jest jedną z form odmiany przymiotnika francuski i nie funkcjonuje jako odrębne słowo niezależne;

—
francuskiego
(męski
i
nijaki),
żeński
—
francuskiej;
w
liczbie
mnogiej
dopełniacz
to
francuskich.
W
praktyce
oznacza
to,
że
francuskiego
używa
się
tam,
gdzie
rzeczownik,
do
którego
przynależy
przymiotnik,
stoi
w
dopełniaczu,
np.
języka
francuskiego,
pochodzenia
francuskiego,
kuchni
francuskiej,
twórczości
francuskiego
kompozytora.
pochodzenia.
Przykłady
użycia
obejmują:
słownik
języka
francuskiego,
języka
francuskiego;
autor
francuskiego
pochodzenia;
kuchni
francuskiej;
twórczość
francuskiego
kompozytora.
Użycie
to
nie
różnicuje
znaczeniowo
samego
rzeczownika,
lecz
wskazuje
na
przynależność
lub
związek
z
czymś
francuskim.
jego
właściwe
zastosowanie
zależy
od
przypadków
i
rodzajów
w
danym
kontekście.