Fgassenverordening

Fgassenverordening, in het Nederlands doorgaans aangeduid als F-gassenverordening, is de Europese regelgeving die fluorhoudende broeikasgassen regelt. De belangrijkste basis is Verordening (EU) nr. 517/2014, die sindsdien is aangevuld en gewijzigd door latere uitvoeringshandelingen. Het doel van de verordening is het verminderen van de uitstoot van fluorhoudende gassen en daarmee de klimaatopwarming te beperken, onder meer door een gefaseerde beperking van productie en import en door strengere regels voor het gebruik, de reparatie, het terugwinnen en het verwijderen van deze gassen.

Scope en toepassingen

De verordening heeft betrekking op fluorhoudende broeikasgassen zoals HFC’s, PFC’s, SF6 en aanverwante verbindingen die in onder meer koeling, warmtepompen, isolatie, elektronica en medische apparatuur voorkomen. Zij geldt voor fabrikanten, importeurs, distributeurs, onderhouds- en servicebedrijven en eindgebruikers. Invoering van deze gassen in producten en installaties is aan regels onderworpen, evenals het terugwinnen, recyclen en terugwinning van F-gassen bij onderhoud en bij afvoer van apparatuur.

Verplichtingen en handhaving

Belangrijke verplichtingen omvatten onder meer quotas voor productie en import, beperkingen op het op de markt brengen van bepaalde F-gassen, verplichte reparatie- en lekregistraties, certificering en training van technici, etikettering van apparatuur en rapportage van hoeveelheden die op de markt worden gebracht of verloren gaan. Naleving wordt bewaakt door nationale autoriteiten, met sancties bij niet-naleving.

Relaties en context

De F-gassenverordening sluit aan bij internationale afspraken zoals het Kigali-akkoord van het Montreal-protocol. Dit kader bevordert internationale stappen tegen de uitstoot van fluorhoudende gassen. Zie ook Montreal-protocol, Kigali-akkoord.