Felieton

Felieton to krótka forma publicystyczno-literacka, która występuje w prasie codziennej i periodykach. Łączy elementy reportażu i osobistej refleksji, z wyczuwalną obecnością autora jako narratora. Cechą charakterystyczną felietonu jest subiektywny ogląd rzeczywistości, często obudowany humorem, ironią lub dystansem.

W felietonie dominuje indywidualny punkt widzenia autora, który komentuje aktualne zjawiska społeczne, kulturowe czy polityczne, często poprzez anegdotę z codziennego życia. Styl bywa literacki i elastyczny; język może być zmysłowy, obrazowy, a forma – swobodna. Czasem używa się skrótów myślowych, które prowokują do refleksji lub śmiechu.

Forma i długość felietonu są zróżnicowane, zwykle utrzymane w zwięzłej, relewantnej treści, nie będącej pełnym opracowaniem badawczym. Felietonista (felietonistka) posługuje się refleksją nad tym, co dzieje się w społeczeństwie lub mediach, często łącząc obserwację z osobistą pointą.

Felieton jest częścią szerszego gatunku publicystyki, różni się od reportażu tym, że stawia nacisk na subiektywną ocenę i literacką formę, a od eseju – na tematykę bieżących wrażeń i krótką, konfliktową obserwację. W polskim dziennikarstwie felieton odgrywa rolę miejsca, gdzie publicystyka łączy się z literaturą i kulturową refleksją.