FTIRspektroskopie

FTIR-spektroskopie, voluit Fourier-transform-infraroodspektroskopie, is een analytische techniek die het infraroodabsorptieprofiel van een monster meet. Het wordt gebruikt voor identificatie van chemische verbindingen en voor karakterisering van materialen door de aanwezigheid van specifieke functionele groepen.

Tijdens de meting wordt infraroodstraling door een monster gestuurd. Moleculaire trillingen veroorzaken absorptie op karakteristieke golffrequenties (in cm-1). Door een interferometer met een bewegende spiegel wordt een interferogram vergaard en met de Fourier-transformatie omgezet in een spectrum met intensiteit als functie van golffrequentie. Het voordeel ten opzichte van dispersie-IR ligt in snelle data-acquisitie en hoge signaal-ruisverhouding.

Een typisch FTIR-systeem bevat een IR-bron (globar of keramische lamp), een Michelson-interferometer, een detector (DTGS of MCT), een samplehouder of ATR-accessoire en een spectrale detector. Typische meetbereiken liggen ongeveer van 4000 tot 400 cm-1; resoluties liggen meestal tussen 0,5 en 4 cm-1. ATR is populair voor vaste stoffen en ruwe monsters, terwijl transmissie met dunne filmlagen of vloeistoffen ook gebruikelijk is.

Toepassingen omvatten identificatie van organische en anorganische verbindingen, polymeren, farmaceutische producten, forensisch onderzoek, kwaliteitscontrole en materiaalkarakterisering. Spectra worden vergeleken met referentielijsten en chemometrie kan worden toegepast voor de analyse van mengsels en voor het oplossen van overlappende banden.

Voordelen en beperkingen: FTIR-spektroskopie is snel, niet-destructief en vereist weinig monstervoorbereiding; het is breed toepasbaar op vaste stoffen, vloeistoffen en gassen en ATR vergemakkelijkt analyse van ruwe monsters. Beperkingen zijn onder meer overlappende banden in mengsels, afhankelijkheid van referentiedata en waterabsorptie, en bij kwantitatieve analyse vaak calibratie en zorgvuldige monsterafmetingen nodig.