Ergotherapie

Ergotherapie is een paramedische zorg die gericht is op het bevorderen van iemands vermogen om dagelijkse activiteiten te verrichten. Het doel is participatie te ondersteunen in verschillende levensdomeinen, zoals wonen, werken, leren en vrije tijd. Er wordt gekeken naar wat iemand nog wél kan, welke belemmeringen er bestaan en hoe de omgeving hierop kan worden afgestemd.

Therapeuten voeren een intake en evaluatie uit en bepalen functionele vaardigheden op lichamelijk, cognitief en psychosociaal vlak. Aan de hand daarvan ontwikkelen zij een behandelplan op maat. Interventies kunnen bestaan uit training van motorische en cognitieve vaardigheden, energiebeheer en planning, compensatiestrategieën, het leren uitvoeren van taken op een veilige manier, en aanpassingen aan hulpmiddelen of de omgeving (huis, werkplek, school).

Ergotherapie wordt toegepast in diverse settings, waaronder ziekenhuizen, revalidatiecentra, verpleeghuizen, wijk- en schoolteams en huisartsenpraktijken. Doelgroepen variëren van jonge kinderen met ontwikkelingsstoornissen tot volwassenen na letsel of ziekte en ouderen met functionele beperkingen of mentale gezondheidsproblemen.

Opleiding en regelgeving: ergotherapeuten hebben doorgaans een bachelor- of masteropleiding in ergotherapie en staan onder toezicht van een beroepsorganisatie of register in hun land. De praktijk is gericht op patiëntveiligheid, ethiek en privacy, met aandacht voor professionele standaarden en kwaliteitszorg.

Uitkomsten: onderzoeken tonen vaak positieve effecten op zelfredzaamheid en participatie wanneer behandeling is afgestemd op de individuele situatie en vroegtijdig wordt ingezet, afhankelijk van motivatie, ondersteuning en omgeving.