Eindtoestand

Eindtoestand is een begrip uit organisatiekunde, civiele techniek en beleidsanalyses. Het verwijst naar de uiteindelijke toestand of conditie die wordt nagestreefd of bereikt nadat een proces, project of transformatie is voltooid. Het beschrijft hoe een systeem, object of situatie eruitziet nadat veranderingen zijn gerealiseerd.

In verschillende vakgebieden wordt de eindtoestand gebruikt om de gewenste eindsituatie vast te leggen. Denk aan projectmanagement, engineering, ruimtelijke ordening en informatietechnologie. De eindtoestand bevat doorgaans criteria voor prestaties, functionaliteit en capaciteit, en dient als referentie bij evaluatie en acceptatie. Vaak wordt onderscheid gemaakt tussen de huidige toestand (huidige toestand), de gewenste toestand en de eindtoestand waarin het project sluit. In sommige contexten worden eindtoestand en doeltoestand als synoniemen gebruikt; in andere contexten wordt de eindtoestand gezien als de praktische, gerealiseerde toestand na realisatie.

Voorbeelden: in een bouwproject is de eindtoestand het voltooide gebouw met alle installaties in gebruik en volgens de afgesproken specificaties. In softwareontwikkeling is de eindtoestand de productieomgeving waarin de software draait met de beoogde functionaliteiten. In stedelijke planning betreft de eindtoestand de gewenste inrichting, bereik en functies van een gebied na herontwikkeling.

Het definiëren van de eindtoestand vereist duidelijke criteria, acceptatievoorwaarden en mogelijk modellering of simulaties. Daarnaast omvat het plannen van een overgangsperiode en de borging van onderhoud, operationele eisen en naleving van regelgeving om de eindtoestand in de praktijk te realiseren en te controleren.

Etymologisch komt eindtoestand uit eind (het laatste) en toestand (staat of conditie). Het is een gangbaar begrip in Nederlandse vaktaal en verwant aan termen als eindresultaat en doeltoestand.