Home

Darmhormonen

Darmhormonen zijn hormonen die worden geproduceerd door entero-endocriene cellen in de mucosa van het maag-darmkanaal. Ze worden vrijgegeven als reactie op voedsel in het lumen en andere signalen uit de darmen, en werken op doelorganen zoals de maag, alvleesklier, galblaas, lever, dunne en dikke darm en soms ook in de hersenen. Door interacties tussen deze hormonen regelt het lichaam spijsvertering, motiliteit, insulinerespons en verzadiging.

Belangrijke darmhormonen en hun functies

Secretine stimuleert de afgifte van bicarbonaat en water door de alvleesklier en remt maagzuur, vooral bij

Locatie en regulatie

Darmhormonen worden uitgescheiden door entero-endocriene cellen verspreid over het maagdarmkanaal, met specifieke hormoontypes die uit verschillende

Werkingsduur en klinische relevantie

Darmhormonen spelen een centrale rol in metabole aandoeningen zoals obesitas en diabetes, waar incretine-signalen en α-/β-celhuncties

zure
chyme
uit
de
maag.
Cholecystokinine
(CCK)
bevordert
de
afgifte
van
pancreassappen
en
galvloeistof,
vertraagt
de
maaglediging
en
reageert
op
vetten
en
aminozuren.
Gastrine
stimuleert
de
maagzuurproductie
en
botgroei
van
de
maagslijmvlies.
Glucagon-achtige
peptide-1
(GLP-1)
en
glucoseafhankelijke
insulinotrope
peptide
(GIP)
verhogen
de
insulineafgifte
in
reactie
op
glucose
(incretine-effect).
GLP-1
remt
tevens
de
maaglediging
en
heeft
verzadigingsinvloed;
GLP-2
ondersteunt
de
darmgroei
en
de
barrièrefunctie.
Peptide
YY
(PYY)
vertraagt
de
motiliteit
en
geeft
verzadigingssignaal
af
uit
het
ileum
en
de
dikke
darm.
Ghreline,
vooral
afkomstig
uit
de
maag,
stimuleert
honger.
Motiline
reguleert
de
migrerende
motorische
complexen
in
de
nuchtere
toestand.
Somatostatine
remt
de
afgifte
van
meerdere
GI-hormonen
en
watert-gadhormoonsecretie;
VIP
beïnvloedt
secretie
en
gladde
spierwerking.
delen
van
het
maagdarmkanaal
komen
(bijv.
secretine
uit
S-cellen
in
de
twaalfvingerige
darm,
CCK
uit
I-cellen,
gastrin
uit
G-cellen
van
de
maag,
GLP-1
en
PYY
uit
L-cellen
in
dunne
en
dikke
darm).
van
belang
zijn.
Therapeutische
strategieën
omvatten
GLP-1-receptoragonisten
en
DPP-4-remmers
die
de
incretinewerking
versterken.
Daarnaast
kunnen
verstoringen
in
darmhormoonregulatie
bijdragen
aan
maag-darmstoornissen
en
motiliteitsproblemen.