Dagopvang

Dagopvang is een vorm van volwassen zorg die overdag plaatsvindt en waarin zorg, toezicht en activiteiten worden geboden aan personen die ondersteuning nodig hebben. Het doel is om familieleden te ontlasten, work- of studiabaansondersteuning te bieden en sociale contacten en ontwikkelingsmogelijkheden voor deelnemers te bevorderen.

Er bestaan twee hoofdsoorten dagopvang. Kinderopvang of dagopvang voor jonge kinderen biedt opvang voor kinderen van geboorte tot ongeveer vier jaar, met gestructureerd spel, educatieve activiteiten en doorgaans maaltijden. Dagopvang voor volwassenen omvat ouderen-dagopvang en dagopvang voor mensen met een beperking; deze centra bieden sociale activiteiten, revalidatie, persoonlijke verzorging en respijtzorg voor mantelzorgers.

Organisatie en financiering: aanbieders kunnen particulier, non-profit of publiek zijn. In Nederland wordt kinderopvang gereguleerd en deels gesubsidieerd; ouders kunnen oftwel kinderopvangtoeslag aanvragen ter ondersteuning bij de kosten, geregeld door de Belastingdienst. Voor volwassen dagopvang worden plaatsen meestal gefinancierd door gemeenten onder de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo), met zorgplannen en regelmatige evaluaties.

Kwaliteit en regulering: dagopvangvoorzieningen moeten voldoen aan veiligheids-, gezondheids- en beroepskwalificatie-eisen. Inspecties en kwaliteitsnormen worden gehandhaafd door nationale en lokale autoriteiten. De beschikbaarheid en de kosten van dagopvang variëren per regio, en er kunnen wachtlijsten of contractuele afspraken met werkgevers of verzekeraars gelden.

Zie ook: kinderopvang, Wet maatschappelijke ondersteuning, kinderopvangtoeslag.