Coprolieten

Coprolieten zijn fossiele uitwerpselen van dieren die bewaard zijn in sedimentaire gesteenten. Ze geven directe aanwijzingen over wat dieren aten en hoe ecosystemen in het verleden in elkaar zaten. Door de inhoud te onderzoeken kunnen paleontologen voedselrelaties, migratiepatronen en milieutoestanden reconstrueren.

De bewaring ontstaat door snelle afzetting en mineralisatie, vaak fosfaatmineralisatie. Coprolieten komen voor in diverse sedimentgesteenten en kunnen worden geconserveerd in concreten of door vervanging van organisch materiaal.

Wat coprolieten bevat kan variëren van onverteerde plantenresten en botresten tot schubben of mineralen. De vorm loopt uiteen van cilindrisch tot bolvormig; oppervlakte- en interne structuur kunnen aanwijzingen geven over de producerende soort en het spijsverteringssysteem. Soms zijn de coprolieten duidelijk toewijsbaar aan een specifieke groep, zoals dinosauriërs of vissen, op basis van inhoud en context.

Coprolieten staan wereldwijd bekend en komen voor in verschillende geologische formaties. Ze dateren van het Cambrium tot het heden, maar ze zijn vooral bekend uit het Mesozoïcum, toen grote predatoren en herbivoren leefden.

De term coproliet is afgeleid van het Grieks kopros ("mest") en lithos ("steen") en werd in de 19e eeuw geïntroduceerd door de Engelse geleerde William Buckland.