Beveridgeachtige

Beveridgeachtige is een Nederlandse term die wordt gebruikt om beleid of maatregelen te beschrijven die verwant zijn aan het Beveridge-model of aan het gedachtegoed van het Beveridge-rapport uit 1942. Het verwijst naar een benadering van sociale zekerheid en publieke voorzieningen die universeel, rechten-gebaseerd en grotendeels door de staat gefinancierd en uitgevoerd is. De term is vernoemd naar William Beveridge, die met zijn rapport de basis legde voor de moderne verzorgingsstaat in het Verenigd Koninkrijk.

In beleidsdiscussies duidt Beveridgeachtige politiek op kenmerken zoals brede universale dekking van sociale voorzieningen, minimale selectiviteit en een duidelijke aanspraak op rechten in plaats van louter inkomensondersteuning. Financiering vindt vaak plaats via algemene middelen of een ruime mix van belastingheffing en premies, met een belangrijke rol voor de overheid bij zowel financiering als uitvoering. Het begrip wordt gebruikt om een koers aan te geven die streeft naar brede maatschappelijke zekerheid en sociale rechtsbescherming.

Het gebruik van de term vindt vooral plaats in academische en beleidsmatige contexten om beleid te positioneren ten opzichte van andere modellen, zoals het Bismarck-model met meer ziektekostenverzekeringen en contributies. Beveridgeachtige voorstellen worden vaak geassocieerd met nadruk op universaliteit, solidariteit en publieke verantwoordelijkheid, maar kunnen ook kritiek opleveren over belastingdruk, bureaucratie en efficiëntie.

Zie ook: Beveridge-rapport, Beveridge-model, verzorgingsstaat, social policy.