Beveiligingsrisicos

Beveiligingsrisico's, ook wel beveiligingsrisico’s genoemd, zijn dreigingen en kwetsbaarheden die de vertrouwelijkheid, integriteit en beschikbaarheid van activa, informatie en processen kunnen schaden. Ze kunnen voortkomen uit kwaadwillende acties, menselijke fouten, technische storingen of natuurlijke gebeurtenissen. Beveiligingsrisico's kunnen digitaal zijn (bijv. malware, phishing, datalekken) of fysiek (inbraak, diefstal, vandalisme) en kunnen ook operationele, wettelijke of reputationale gevolgen hebben.

Risicobeoordeling en -beheer: het aanpakken van beveiligingsrisico's volgt doorgaans een gestructureerde cyclus. Eerst worden kritieke activa en bijbehorende kwetsbaarheden in kaart gebracht, gevolgd door het identificeren van relevante dreigingen en de inschatting van waarschijnlijkheid en impact. Vervolgens wordt het risiconiveau bepaald en geprioriteerd, vaak met een risicomatrix. Organisaties kunnen frameworks gebruiken zoals ISO/IEC 27001, NIST SP 800-30 of CIS Controls.

Mitigatie en controle: beveiligingsmaatregelen dienen volgens een gelaagde aanpak (defense in depth) te worden toegepast en omvatten technische, procedurele en fysieke controles. Voorbeelden zijn toegangsbeheer, versleuteling, patchbeheer, back-ups, detectie en respons, training en awareness, en continu toezicht. Relevante aspecten zijn ook leveranciers- en supply chain-risico's en privacywetgeving zoals de AVG/GDPR.

Beheer en governance: beveiligingsrisico's vereisen voortdurende monitoring, periodieke herbeoordeling en bijstelling van het risicobeleid. Het doel is om risico's te verminderen tot aanvaardbare niveaus en om tijdig te kunnen reageren op incidenten en veranderingen in de omgeving.