Beschouwer

Beschouwer is een Nederlands zelfstandig naamwoord afgeleid van beschouwen, het werkwoord dat “kijken naar”, “beschouwen”, “overwegen” of “inzien” betekent. De basale betekenis is iemand die observeert of bekijkt; een beschouwer is daarmee een waarnemer, een toeschouwer of kijker in informele zin, maar het termetal is vaak formeler of literair van toon.

In bredere, meer analytische contexten kan een beschouwer ook iemand zijn die een onderwerp kritisch onderzoekt en beoordeelt. Zo kan een beschouwer een dossier, voorstel of situatie bestuderen en daarover oordelen. In juridische, administratieve of onderzoeksomgevingen kan men spreken van beschouwers of van een beschouwende commissie.

Het woord komt vaker voor in formeel taalgebruik en heeft een ietwat archaïsche of literaire inslag vergeleken met meer gangbare termen als toeschouwer of beoordelaar. In alledaagse taal geeft men liever “toeschouwer” wanneer de nadruk ligt op het zien van een evenement, of “beoordelaar”/“evaluateur” wanneer de nadruk ligt op evaluatie.

Zie ook: Beschouwing (n.), Beschouwen (werkwoord), Beschouwend (bijvoeglijk).