Basiskwantheden

Basiskwantheden vormen de fundamentele grootheden in het SI-meetsysteem. Ze zijn zodanig gekozen dat ze onafhankelijk van elkaar staan en samen alle overige meetbare eigenschappen kunnen beschrijven.

Het SI kent zeven basiskwantheden: lengte (meter, symbool m); massa (kilogram, symbool kg); tijd (seconde, symbool s); elektrische stroom (ampere, symbool A); thermodynamische temperatuur (kelvin, symbool K); hoeveelheid stof (mol, symbool mol); en lichtsterkte (candela, symbool cd). Door deze basiseenheden kunnen afgeleide grootheden worden gedefinieerd, zoals snelheid (m/s), kracht (newton, N = kg·m/s^2) en energie (joule, J = kg·m^2/s^2).

Vanaf 2019 zijn de basiseenheden gedefinieerd door vaste natuurconstanten. Voorbeelden zijn de snelheid van licht in vacuüm (c), de cesium-133-frequentie voor de definitie van de seconde, de Planck-constante h, de Boltzmann-constante k_B, de elementaire lading e, het Avogadro-nummer N_A en de lumenefficiëntie die aan de candela is gekoppeld.

In de praktijk fungeren basiskwantheden als referentiepunten in de metrologie. Afgeleide grootheden ontstaan uit combinaties van basisgrootheden en constante factoren, wat een consistente en reproduceerbare meting mogelijk maakt over tijd en plaats.